12 lat i koniec / Amtoudi / Maroko / 2018
Dziwne i rozdzierające uczucie… Widzę przed sobą żywą istotę, a kilka chwil później widzę jej zwłoki… Być świadkiem mordu ze świadomością, że nic nie mogę zrobić… To boli… Tym razem tą istotą była koza, którą grupa chłopców i mężczyzn zabrała ze sobą pewnego słonecznego dnia do wąwozu w górach Antyatlasu w Maroko. Zabrali ją jako pokarm, zabrali ją żywą z zamiarem odebrania jej życia i zrobienia sobie niedzielnego pikniku.
Kilka miesięcy później te obrazy wracają do mnie w trakcie godzin ciszy. Przypomina mi się historia mordu dwóch dziewczyn, turystek, przez grupę mężczyzn, w górach Atlasu Wysokiego. To była głośna historia. Oni nie dość, że zabili to też odcięli głowy dziewczyn i nagrali film… Przerażające, prawda? Ale… co za różnica? Widzę mord, widzę odciętą głowę, widzę uśmiechnięte twarze tych, co przed chwilą zabili, a te zdjęcia tkwią jak zadra… I nie dostrzegam różnicy między zabiciem człowieka i zwierzęcia…
tekst: Jolanta Suszko – Adamczewska